- ذیونوسیوس اول
اول، دشخدا و طاغیۀ سرقوسه، (سوراقوسا) (از 405 تا 367 قبل از میلاد) وی سائسی ماهر و ادب دوست بود و قرطاجنیان را او از صقلیه براند، لیکن سؤظنی به افراط داشت، چنانکه همیشه بزیر جامه زرهی پوشیدی و هیچگاه پیراستن موی سر و روی بحلاق نگذاشتی و خطابه های خویش از بالای برجی براندی و دو شب متوالی در مشکوئی نخفتی، و زندانی بزیر زمین کرده بود و در آنجا چیزی چون گوش تعبیه کرده که بوسیلۀ آن گفتار زندانیان میشنید و بر اسرار آنان واقف می گردید، رجوع به تاریخ الحکماء قفطی ص 20 و 21 و 22 و 23 و 24 شود